Nationale dodenherdenking

Bij het oorlogsmonument aan de Horsterweg zijn de Nederlandse oorlogsslachtoffers herdacht die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. En de Nederlanders die zijn omgekomen in oorlogssituaties en bij vredesoperaties na de Tweede Wereldoorlog. Burgemeester Hans van Daalen hield een toespraak tijdens deze Nationale Herdenking.

Beste mensen, beste inwoners van Ermelo,

We waren zojuist twee minuten stil. Twee minuten om stil te staan bij de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en van oorlogssituaties en vredesoperaties daarna. Slachtoffers die vielen omdat ze streden voor veiligheid en vrijheid. En slachtoffers die zijn gevallen omdat hun vrijheid en veiligheid werd afgenomen.

We herdenken vandaag alle mensen die toen een goed heenkomen probeerden te vinden, en vaak huis en haard verlieten op zoek naar veiligheid. En de mensen die zich hebben ingezet en hebben gestreden om die veiligheid en vrijheid te beschermen.

De afstand tot oorlog, in tijd, wordt voor velen van ons ieder jaar groter. We leven in ons land niet meer letterlijk ín oorlog. Dat neemt niet weg dat veel mensen nog wel met de gevolgen van oorlog leven. De effecten van oorlog, ook wanneer het lang geleden is, zijn nog steeds merkbaar in het leven van veel mensen. Voor diegenen die er direct bij betrokkenen waren maar ook voor partners, kinderen, kleinkinderen en andere familieleden.

De situatie van vandaag is in sommige delen van de wereld, en in landen niet hier vandaan, niet wezenlijk anders dan toen. Ook nu moeten grote groepen mensen, alleen of samen, ouders met kinderen, en kinderen alleen, hun land ontvluchten omdat ze daar hun leven niet zeker zijn. Omdat er oorlog is of omdat ze in hun thuisland niet zichzelf mogen zijn of niet voor hun mening mogen uitkomen. In Oekraïne vallen nog dagelijks slachtoffers. Een verschrikkelijke situatie. Onschuldige burgers, en militairen die hun leven geven om anderen in vrijheid te laten leven. En de actualiteit laat zien dat ook het aantal vluchtelingen uit andere delen van de wereld onverminderd hoog is. Mensen op de vlucht, op zoek naar veiligheid, mensen die onze hulp hard nodig hebben. Ik vind het dan ook weer mooi om te zien dat deze mensen ook in Ermelo een opvangplek, begeleiding en een luisterend oor vinden. Daarin laten we zien dat we ons verantwoordelijk voelen voor onze medemens.

Dat wij in vrijheid mogen leven, vinden we wellicht vanzelfsprekend, maar dat is het niet. Het is belangrijk dat we hierbij stil blijven staan en dat we gezamenlijk blijven herdenken. En dat wij onze jeugd en jongeren daarbij betrekken. Zodat ook zij begrijpen wat er kan gebeuren als tolerantie, en eerbied en respect voor elkaars verschillen, niet meer vanzelfsprekend zijn. We gaan zo luisteren naar een gedicht. Het gedicht is gemaakt en wordt voorgedragen door kinderen van de Goede Herder School. Een mooi voorbeeld van een manier om ook onze jonge generatie mee te nemen en betrokken te houden.

Vrijheid is een kostbaar goed, dat we moeten beschermen en koesteren. En wanneer andermans vrijheid wordt bedreigd dan zien we om naar elkaar, we helpen de ander. Laten we dat blijven doen, net zoals anderen ons in het verleden hebben bijgestaan, toen dat voor ons en onze voorouders nodig was.

Dank u wel.