Nieuwjaarstoespraak burgemeester Astrid Nienhuis van Heemstede

Op 9 januari sprak burgemeester Astrid Nienhuis tijdens de gemeentelijke nieuwjaarsbijeenkomst in het gemeentehuis van Heemstede de aanwezigen toe: 

Lieve Heemstedenaren,

Welkom, fijn dat u hier allemaal aanwezig bent, goed om u te zien na 2 coronajaren waarin we elkaar niet op onze nieuwjaarsbijeenkomst konden ontmoeten. Dit is de tijd van het jaar waarin we terugblikken op wat achter ons ligt, en vooruit kijken naar wat we verwachten, wensen en hopen voor het nieuwe jaar.

In het afgelopen jaar hebben we een periode kunnen afsluiten waarin coronamaatregelen een tijdlang onze vrijheden beperkten. Een zware tijd en wat was het fijn dat we elkaar weer ‘live’ konden ontmoeten en het leven konden vieren. De optimist zou zeggen dat deze periode ons ook iets heeft geleerd en kansen heeft geboden. Zo is de waardering voor persoonlijke relaties gegroeid en kijken we bewuster om naar elkaar. Ook hebben we door corona onze mooie leefomgeving meer leren waarderen en de mogelijkheden van digitalisering ontdekt. Dit levert blijvende voordelen op: thuiswerken is volledig geaccepteerd en je hoeft niet meer voor elk contact de deur uit.

2022 was ook het jaar van onzekerheid en maatschappelijke onrust. Een aantal uitdagingen is de afgelopen periode uitvergroot en hebben we scherper op het netvlies. Denk aan (maatschappelijke) ongelijkheid tussen groepen in onze samenleving, de stikstofproblematiek, het klimaat, duurzaamheid en de woningbouwopgave. Ingewikkelde vraagstukken die ons allemaal raken. Vervolgens brak in februari 2022 de oorlog uit in Oekraïne. We zagen hoe een stroom vluchtelingen op gang kwam, er moest opvang worden georganiseerd en we werden geconfronteerd met een energiecrisis en inflatie. Om deze en andere redenen is het vertrouwen in het vermogen van de overheid om de uitdagingen, waarvoor ons land staat, op te lossen, verminderd. Als ik het zo beschrijf, kan ik alleen maar concluderen dat we in een roerige tijd leven die iedereen raakt. Het helpt niet als we telkens het woord ‘crisis’ in de mond nemen. Dat vergroot het gevoel van onzekerheid.

Vooruitkijkend is de vraag wat al deze opgaven betekenen voor 2023? Is dit een sombere boodschap? Of juist niet? Laten we het anders formuleren. We laten het industriële tijdperk achter ons. Elke verandering van tijdperk leidt tot een fase van chaos vol kans. Een kans om deze nieuwe wereld vorm te geven en prioriteiten te verleggen. Een kans om onszelf als gemeenschap opnieuw uit te vinden. Wat voor samenleving willen wij zijn in het nieuwe tijdperk? Wat is nodig om de uitdagingen samen aan te gaan die voor ons liggen?

Daarvoor hebben we vooral elkaar keihard nodig. Een warme gemeenschap van mensen, mensen die aandacht hebben voor elkaar, elkaar vragen stellen, oprecht naar elkaar luisteren en begrip hebben voor elkaar. Een gemeenschap die diversiteit omarmt als een verrijking en dat voor elk individu een fijne plek is. Om dat te bereiken moeten we deels tegen de stroom in roeien. De neiging weerstaan om vooral de verschillen te benadrukken; anderen de schuld te geven. Polariseren lijkt lucratief; dat zie ik op bepaalde sociale media, maar ook opiniemakers, reguliere media, zoals kranten en talkshows lijken graag juist de tegenstellingen uit te vergroten. Ophef verkoopt, levert likes op en aandacht. Maar deze trend is beschadigend voor ons als gemeenschap, voor ons samen leven, voor het wij-gevoel. Juist in deze chaotische tijd hebben we meer  “samen” nodig om deze grote vraagstukken aan te kunnen.

Laten we niet blijven mokken in een hoekje dat niets deugt, onze woede, frustratie en zelfs bedreigingen uiten op sociale media richting elke andere mening, de overheid of andere groepen; dan laten we ons uit elkaar spelen. Laten we samen aan de slag gaan. Juist nu is het tijd ook goed te luisteren naar onze jongeren, we kunnen van hen en hun andere kijk op het leven leren. Bovendien, die nieuwe wereld creëren we juist ook voor hen. Zullen we elkaar in 2023 nog meer bij te staan, voor elkaar opkomen, met elkaar meedenken, uiting geven aan wat ons bindt in plaats van wat ons verdeelt, extreme meningen begrenzen en tegenspreken, desnoods tegen de stroom in. Elkaar vragen stellen en goed luisteren, uit oprechte nieuwsgierigheid. Energie steken in een ieder die constructief wil meedenken aan oplossingen.

Ik weet dat het niet makkelijk is; dat ieder van ons wel eens gevoelens van onvrede heeft, overweldigd door alles wat op ons afkomt. Wellicht helpt het te beseffen dat ieder van ons wel eens momenten kent waarop we het gevoel hebben er alleen voor te staan, gevoelens van uitsluiting of machteloosheid. Dat ieder van ons wel eens hulp nodig heeft, maar het moeilijk vindt om hulp te vragen. Beseffen dat we dergelijke gevoelens allemaal wel eens hebben, is juist wat ons bindt. Daar ligt de sleutel.

Mijn wens en hoop voor 2023 is dan ook dat we deze bijzondere periode aangrijpen om een meer inclusieve samenleving te creëren, een samenleving waar iedereen er mag zijn, waarin we begrip hebben voor en rekening houden met elkaar, waarin iedereen geaccepteerd en gerespecteerd wordt om wie die is en gelijke kansen heeft om het meeste uit het leven te halen. Een samenleving waar we ons inzetten voor elkaar; waarin we het ‘wij’ vooropstellen en het ‘ik’ of ‘wij / zij’ loslaten. Omdat we beseffen dat we elkaar hard nodig hebben en omdat niemand het alleen kan.

Ik ben optimistisch over 2023; ik zie veel nieuwe kansen en mogelijkheden voor 2023. Ik nodig u van harte uit om het komende jaar samen op ontdekkingstocht te gaan naar die nieuwe gemeenschap die we willen zijn. Als we elkaar goed vasthouden, wordt het vast iets heel moois.
Ik wens u allemaal een mooi en gezond 2023!