Greet Weel al vijftig jaar verbonden aan buurthuis De Ezel

Het is deze ochtend een gezellige drukte in buurthuis De Ezel, waar, ondanks het slechte weer, de ene na de andere deelnemer van de tekengroep binnendruppelt. Letterlijk, want de regen komt met bakken uit de hemel. Gelukkig staat de koffie klaar en is het binnen behaaglijk. Nadat de groep bijna compleet is, het nog wachten op de hoofdpersoon van dit verhaal: Greet Weel.

Greet is aanstaande januari maar liefst vijftig jaar betrokken als vrijwilliger in Buurthuis De Ezel in het Fabritiuspark in Heerhugowaard. De Ezel bestaat sinds 1976, maar zodra de wijk gebouwd werd ontstond er al een wijkvereniging van mensen die voor elkaars kinderen zorgden en gezamenlijk activiteiten organiseerden. Greet was daar vanaf het begin bij.

Er zijn ook andere mensen van de Ezel al een hele tijd vrijwilliger, maar niemand nog zo lang als Greet. Zelf wil ze dat overigens helemaal niet weten. Ze schijnt zelfs niet op de nieuwjaarsborrel te verschijnen omdat ze bang is dat ze dan in het zonnetje wordt gezet. Daarom is dit interview met haar een beetje stiekem geregeld. Zul je net zien dat ze later is dan normaal. Iets met APK.

Haar collega vrijwilligers, en ook de medecursisten met wie ze vandaag gaat tekenen, vertellen alvast graag over ‘hun’ Greet. Een leuke lieve dame die altijd goedgemutst is, begrijpen we, want ze houdt van gezelligheid. En je kan haar altijd bellen voor hulp of een luisterend oor. 

Groot feest

Greet is inmiddels gearriveerd en vindt het gelukkig toch wel gezellig als we bij haar aanschuiven. Tijdens het tekenen vertelt ze honderduit over haar hand- en spandiensten voor dit buurthuis en vroeger voor de wijkvereniging. Maar ze zegt er ook nadrukkelijk bij dat ze dat uiteraard niet allemaal alleen deed en doet. Duidelijk is wel dat er zonder Greet een stuk minder activiteiten waren geweest. Of in ieder geval minder groots, want ze houdt van organiseren. “Als je veel mensen kent dan is er altijd wel iemand die je voor je karretje kan spannen", lacht de geboren en getogen Heerhugowaardse. “Zo hebben we hele leuke dingen kunnen organiseren, waarbij de vakantiespelen een van de hoogtepunten was. Een soort zeskamp waar iedereen aan meedeed. Groot feest."

Uitstervend ras

Maar ook de barbecues, de viswedstrijden, de schaatswedstrijden, de klaverjasdrives, mini zwarte markt en de dansavonden kwamen uit de koker van Greet, die als voorzitter van de sport- en recreatiegroep van De Ezel heel wat mooie ideeën heeft uitgewerkt. Vandaag de dag doet ze het wat rustiger aan. Niet vanwege haar leeftijd, ben je mal, maar meer omdat ze naast De Ezel ook genoeg te doen heeft en bovendien graag klaarstaat voor de kinderen en kleinkinderen. "Het is wel jammer dat de vrijwilliger een uitstervend ras is. Maar de generatie van nu heeft het erg druk hè, ik zie dat wel aan mijn eigen kinderen. Terwijl het je wel veel brengt hoor.”

Altijd bellen

Zelf brengt ze nu nog de informatieboekjes rond van De Ezel en kunnen ze haar altijd bellen als er handjes te kort zijn. En doet ze nu lekker zelf mee aan de vele activiteiten die in De Ezel worden georganiseerd. Zoals het tekenen van vandaag, Greet is bezig met de tekening van een kat, die erg mooi wordt. Nog even op de foto met z’n allen en dan kan ze weer lekker aan de slag!

Nationale Vrijwilligersdag

Op 7 december, tijdens de Nationale Vrijwilligersdag, worden alle vrijwilligers
in het zonnetje gezet. Het is dé dag om vrijwilligers te bedanken voor
al het onbetaalbare werk dat ze, net als Greet, vaak al jarenlang verzetten.
Jullie zijn geweldig!